♥Blah! Blah! blah! I hate it!! ♥

What's happening? Hindi ko maintindihan kung anong mga nangyayari ngayon. Nafufrustrate ako every time nakikita ko ang phone ko! Tsk! Tsk! Tsk! This is bad. I don't know kung nawawalan na ba ako n tiwala sa kanya, or maybe because sa paglilihi ko at siya ang napapaglihian ko. Pero nakakainit talaga ng ulo. Hindi ko alam kung makitid ba ang utak ko or malakas lang talaga ang pakiramdam ko sa mga bagay na ganito. AAArrgghh!! I hate this feeling!

Hayy, pinipilit ko namang isipin na talagang busy siya sa work niya para sa amin, pero malaking bagay ba yung mawawala sa kanya, if he text me once or thrice? at tsaka ang nakakairita pa, everytime I opened this topic, nagrereason agad siya. Pero bakit iba ang pakiramdam ko. I feel that he's hiding something or doing something behind my back. Example:
"maghapon siyang hindi nagtext, even lunch time wala man lang. then naisip ko siyang itext."

Honey k0h: so busy? kaya don't even have time to text me?
Baby k0h: Hi Hon, sorry hindi ako makapagtext. Ayoko kasing masita ng boss ko na text ng text.

Sa loob-loob ko lang, "ganon?! kahit ba lunch time 'di ka pwedeng magtext? kalokah ha!". Pero syempre hindi ko na inireply sa kanya yun. Napapagod na din kasi akong pagsabihan siya or sitahin siya on texting issue. Bahala na lang siya. Lalo lang sumasama ang loob ko kapag sinasabihan ko siya tapos nagrereason out agad siya. Ayokong dumating sa punto na lalo akong mairita sa kanya at baka kung saan pa humantong. Pero anong gagawin ko? Nasasaktan at nahihirapan ako sa ginagawa niya. Dati naman hindi siya ganyan. At tsaka ayoko nitong mga tumatakbo sa isip ko na baka may ibang kinalolokohan na siya sa office nila. Na baka nagagawang niyang iignore ako dahil sa ibang tao. Ewan ko ba, makitid ba talaga ang isip ko?


Natatakot na tuloy ako. Baka talaga hindi kami para sa isa't isa at tama ang Dad ko na hindi ako para sa kanya. Naguguluhan na tuloy ako. Parang ayoko na tuloy matuloy ang kasal namin dahil sa mga doubts and worries ko sa kanya. Ayoko na kasi na may loloko pa ulit sa akin.. Tapos na ako dun, nadala na ako.

I hope and pray na ma-overcome ko to! Please guide me Father.

"Leave Me Alone!"

LEAVE ME ALONE!" "KALIMUTAN MO NA AKO!" Yan ang ilang beses ko nang sinasabi sa taong minahal ko ng husto nuon, at isa na lamang siyang nakaraan ng buhay ko ngayon na binaon ko na ng tuluyan sa limot. Kasama ng mga masasakit n kahapon.

"I'm okay now, so please just leave me alone?!"

Ganon talaga siguro kapag wala na ang isang bagay sa isang tao, 'tsaka lang nila maiisip ang kahalagahan nito sa buhay nila. And true enough, 'yan ang nangyayari sa ex ko ngayon. At kahit kelan, ano man ang gawin niya, gaano man siyang magsisi huli na ang lahat para maibalik yung mga sinayang niya. Never nang babalik ang mga bagay na hindi niya pinahalagahan nung panahon na nasa harap pa niya ito. At mas masakit para sa kanyan na malaman, na ang taong pinipilit niyang ibalik sa buhay niya ay may masayang buhay na ngayon sa piling ng taong mahal niya at minamahal din siya ng totoo at buong buo, at higit pa sa pagmamahal na naibigay nuon.

Kaya magpasalamat tayo at pahalagahan ang mga bagay na meron tayo ngayon, lalong lalo na ang mga taong nagmamahal sa atin unconditionally at nagbibigay ng atensyon sa atin. Dahil kapag nahuli na ang lahat, hinding hindi na natin maiibalik yun...