♥ I loveyou Mama and Papa ♥

Yesterday, after the mass service, I prayed to Papa God na give me strength and courage para makausap ko ang Dad ko regarding sa pagpapaalam ko na magpapakasal na kami ni Baby k0h. Sobrang tutol kasi siya dun, kaya hirap na hirap akong kausapin siya tungkol dun. But I never give up, because I have faith na dadating ang time na matatanggap din ng Dad ko yung taong mahal ko.

Mga after lunch, sinubukan kong silipinsi Papa sa room nila. And napa-thank you Lord ako nung nakita ko siyang hindi busy. Pumasok ako na full of prayers na magiging maayos yung pag-uusap namin at masabi ko ang lahat ng gustong sabihin sa kanya at ihingi ng tawad sa kanila sa sama ng loob na naidulot ko sa kanila ng Mom ko. Tinabihan ko siya sa bed sabay yakap ng mahigpit,

Papa: Ano yun? may sasabihin ka ba? (malumanay ang kanyang boses)
Lesbee: Uhm.. (pabulong) may sasabihin ako sa'yo Papa.
Papa: Mmm.. Ano yun?
Lesbee: (pabulong) magpapaalam tabe kami na bubukod na kami ni Joel.
Papa:(pause..) Oh sige, kaya mo na ba?
Lesbee: Opo.. (napapaiyak na)
Papa: oh sige, tutal hindi ka na mapipigilan, nasa hustong edad ka na. Sige bumukod na
kayo. Pero kaya mo na ba talaga?
Lesbee: (umiiyak na..) opo Pa.
Galit ka ba tabe sa akin?
Papa: Hindi, hindi naman ako nagagalit sa'yo. Pinipigilan lang sana kita. Hindi naman sa
naghahangad kami na makapangasawa ka ng mayaman. Ang gusto lang sana namin, eh
yung stable na at kahit hindi ka na magtrabaho kaya kang buhayin ng mapapangsawa
mo at mabuhay sa nakalakihan mo. Syempre gusto namin ng Mama mo na nasa mabuti
kayong buhay. Kay pinipigilan sa na kita, pero nandyan na, ayaw mo ng papigil at
nakikita naming desisyunado ka na talaga, sige bumukod ka na. Sana lang mapagtiisan
mo siya at ang magiging bagong buhay mo.
Lesbee: (iyak na ng iyak..) Sorry talaga Pa sa sama ng loob na nbigay ko sa inyo.. Sorry
talaga, sorry.
Kakayanin ko naman po, at aasenso din kami katulad ng naging buhay nyo ni Mama.
(sabay yakap ng mahigpit)
Papa: Sige na, wag ka ng umiyak. Mag-asikaso ka na ng gamit mo.

(hayy, ang drama ko talaga.. Pero ganun talaga ako, sobrang emotional lalo't pagdating sa parents. Mahal na mahal ko kasi sila.) At yun nga, nag-ayos na ako ng mga gamit ko na kailangan ko, uniforms ko, mga damit ko, mga abubot ko, favorite pillows and blanket ko, etc.

Kinagabihan, dumating na ang Baby k0h para sunduin ako at ang mga gamit ko. Nagpaalam kami bago umalis, kaso si Mama pa lang ang napagpaalaman namin, nasa room kasi si Papa. Tinawag ni Mama si Papa para makapagpaalam na rin kami sa kanya. Paglabas niya,

Baby k0h: Pa, alis na po kami and salamat po.
Papa: Oh sige, ingatan mo 'tong anak ko ha, kapag hindi mo na kaya, ibalik mo na siya dito
sa amin.
Baby K0h: Hehe, hindi po mangyayari yun at aalagaan ko po talaga siya. Salamat po ulit.
Papa: Sige, ingat na lang kayo.

(Sabay yakap ko ng mahigpit kay Papa at nagpaalam)

Hinatid kami ni Mama hanggang gate namin.

Mama: Oh mag-iingat ka ha, tumawag ka lang dito kapag nagkaproblema ka.
Joel mag-ingat kayo ha, lalo na sa bagong lilipatan nyo.

Niyakap ko si Mama ng napakahigpit, na parang akala mo hindi na kami magkikita . Hindi ko na napigilang umiyak nung kumaway sa akin si Mama, habang papaalis na yung sasakyan namin. At kahit nasa byahe na kami, iyak pa rin ako ng iyak na parang gusto kong bumaba at bumalik sa mga magulang ko. Parang sinasabi ng isip ko, hindi ko pa kayang mawalay sa mga magulang ko, lalo na sa aking Mama. Mahal na mahal ko talaga sila.

Ganito pala ang pakiramdam, akala ko nung una simple lang, natural lang pero iba pala talaga kapag nandun ka na sa sitwasyon na yun. Buti na lang nasa tabi ko si Joel at kinomfort ako at sinabing,

Baby k0h: Wag ka ng umiyak bibisita naman tayo every week, palagi mo pa rin silang
makikita.

Lumuwag ang pakiramdam ko after niyang sinabi yun.Mahirap talagang malayo sa magulang lalo't Daddy's girl ka at sobrang attached ka sa parents mo. pero tulad nga ng sinabi ng asawa ko, lagi naman namin silang bibisitahin.

Mahal na mahal ko kayo Mama and Papa.. Lagi ko kayong mamimiss, kahit magkakaroon na rin ako ng sariling family.